Okładka

Nauczyłam się, że niedoskonałość może być atutem. Tak samo w muzyce.

Kiedyś próbowałam w studiu wyczyścić jakieś nierówności w piosence i potem się okazało, że fraza straciła całe piękno. Musiała być niedoskonała, żeby miała urok.

Kiedy indziej miałam koncert z zapaleniem krtani i tchawicy - inne brzmienie mojego głosu okazało się inspirujące, bawiłam się melodią, odkrywałam nieznane rejestry. Koncert był świetny

- z wokalistką Dorotą Miśkiewicz rozmawia Beata Kęczkowska.

Jeśli zadamy sobie pytanie, dlaczego dany człowiek postąpił niewłaściwie, to rzadko znajdziemy prostą odpowiedź. I wtedy rodzi się sprawiedliwość. Bo ona się rodzi, gdy się jej szuka

- z Teresą Romer, wieloletnią sędzią Sądu Najwyższego, rozmawia Mariusz Jałoszewski.

To nie są poglądy, które wypracowaliśmy wspólnie w jakimś sporze ideologicznym. Jesteśmy naturalną psychodeliczną rodziną. Łączy nas wszystko: przeszłość, pasja.

Coś jeszcze... Miłość. Tak, to chyba jest najwłaściwsze słowo.

Kamil Sipowicz o małżeństwie z Korą i polskich hipiskach.

Kup ekomarchewkę w cenie pomarańczy, do salonu wstaw fotel z kapsli, spraw sobie torbę, która jest też stanikiem, i siusiaj pod prysznicem.

Przepisów na zielone życie nie brakuje. Ale czy naprawdę warto się do nich stosować?

Co to znaczy żyć ekologicznie - odpowiedzi szuka Natalia Mazur.

Tsunami, trzęsienia ziemi, wybuchy wulkanów, powodzie i tajfuny - wszystko tu mamy.

A wy co macie? - zapytał dziennikarza Jędrzeja Słodkowskiego przedsiębiorca Hideo Kogane, z którym sprzątał skażoną po katastrofie w Fukushimie ziemię.

Daliśmy się przekonać, że psychoterapia leczy odwieczne dylematy człowieka: jak żyć, jaki jest sens życia, dokąd zmierzamy.

Czy terapia rzeczywiście jest lekiem na wszelkie zło? Odpowiada psycholog Tomasz Witkowski.

Jak trafić szóstkę na portalu matrymonialnym?

Zachowujemy się racjonalnie, kalkulujemy na zimno i tworzymy skrupulatnie algorytm idealnego związku.

W kolejce do kasy w supermarkecie stoją obok siebie dwie kobiety.

Jedna - biała, w eleganckiej garsonce, pewnie wyszła prosto z biura. Druga - czarna, z odsłoniętym biustem, z ciałem pokrytym ochrą i w spódniczce z koziej skóry, na co dzień mieszka w buszu.

W Namibii taki widok nikogo nie dziwi.

Gdy jadłem z rodzicami obiad - był to ważny domowy rytuał - najpierw siedziałem na trzech tomach XIX-wiecznego wydania dzieł wszystkich Szekspira, potem podkładano mi pod siedzenie dwa, z czasem - jeden, aż w końcu zacząłem normalnie sięgać do stołu.