Jedno jest pewne - pan Waldzio nie czyta "Gazety Wyborczej". Jedyną jego lekturą są klepsydry, które pojawiają się od czasu do czasu na kamienicach naszej ulicy. Utrzymując równowagę dzięki balansowaniu tułowia, wpatruje się w litery, które praw- dopodobnie kojarzą mu się z jakąś układanką z dzieciństwa. Jak każdy alkoholik pan Waldzio jest czło- wiekiem wolnym: daty, adresy, godziny i pory roku zlały się od dawna w jedną czasoprzestrzeń, nie dzieląc życia nawet na czas snu i czuwania, bo jed- no od drugiego niczym się nie różni.
Mieszka z córką, teściową i kilkuletnią wnuczką. Te trzy kobiety wiecznie gdzieś biegają, nawołują się, dźwigają siatki z kapustą, nie zwracając uwagi na pana Waldzia, który przez cały dzień drzemie sobie w rogu chłodnych ścian śmietnika.
Przeczytaj cały felieton.
