Edie Sedgwick i jej koleżanki z Fabryki Warhola - Ultraviolet, International Velvet, Nico, Viva - przez projektantów znów zostały mianowane "it girls" mody. Lata 60. wracają w swojej dekadenckiej, bohemiarskiej odsłonie. Chanel, Dior, Versace. Mocny, wieczorowy makijaż na dzień, długie kolczyki sięgające ramion, ozdobna biżuteria na szyi, krótkie sukienki w psychodeliczne wzory, minispódniczki, ramoneski, kolorowe rajstopy czy legginsy, winylowe płaszcze, srebro i czerń, lamparcie plamki. Połączenie glamouru z hipisowską nonszalancją. A do tego ulubiony kolor Ultraviolet - fioletowy.

Wybiegi tego sezonu to wariacje na temat spódnicy-paczki, body, legginsy, przezroczystości i zwiewne, odsłaniające ciało tkaniny. Balet i modę łączy symbiotyczna więź. Projektantów inspirują baletowe kostiumy, a twórców baletu - kolekcje mody. Od projektów Coco Chanel dla baletu z lat 20., kolekcji Yves'a Saint Laurenta "Ballets russes" z lat 70., przez rozmaite współprace mody i baletu ostatnich lat: Miucci Prady, Riccarda Tisciego, Jeana Paula Gaultiera, Azzedine'a Alai (dla Paris Opera Ballet, Ballet Preljocaj, New York City Ballet), aż po najnowsze projekty - kolekcję Pumy stworzoną przy współpracy z New York City Ballet i kostiumów spod ręki projektanta Erdem dla Royal Ballet z Londynu.

Modelki Calvina Kleina przeszły po wybiegu w rytm ścieżki dźwiękowej z "Koszmaru z ulicy Wiązów", a ich sukienki zostały zainspirowane zalaną krwią kreacją balową Sissy Spacek z "Carrie" i niebieską sukieneczką Mii Farrow z "Dziecka Rosemary". A to wszystko uszyte z winylu, plastiku, gumy, niczym z worka na zwłoki. Z gumowej powierzchni łatwiej przecież zetrzeć krew. Mniej krwawo, ale wciąż niepokojąco jest u Undercover - tu paradujące w duetach modelki przywodzą na myśl "Lśnienie" Kubricka. Mrocznych gotyckich motywów nie brak też u Rodarte czy McQueena. Prawdziwy tekstylny horror.

"Dlaczego nie było wielkich artystek?" - to tytuł eseju historyczki Lindy Nochlin i pytanie, które noszą na koszulkach modelki na pokazie Christiana Diora. Maria Grazia Chiuri zastanawia się, czym jest feminizm dla sztuki, i na bohaterkę kolekcji wybiera francuską artystkę Niki de Saint Phalle. Sztuka okazała się w tym sezonie inspirującym terenem eksploracji także dla innych projektantów: u Calvina Kleina pojawiają się sitodruki Warhola, u Marni - rysunki Davida Salle, u Coacha - charakterystyczna kreska Keitha Herringa, z kolei Jun Takahashi swoją główną inspiracją kolekcji dla Undercover uczynił Cindy Sherman. Jednak to, w jaki sposób moda łączy się ze sztuką, najwymowniej uwidocznił pokaz Commes des Garçons. Rei Kawakubo przedstawiła rzeźbiarskie suknie inspirowane manieryzmem, obrazami Arcimbolda i japońską mangą.

Pióra - na sukienkach, kołnierzach, torebkach i butach. Frędzle - na kapeluszach, przy spódnicach, rękawach, czasem stanowiące podstawę stroju. Margiela, Sonia Rykiel, Ferragamo. Do tego błyszczące aplikacje, przezroczystości, koronki - najlepiej w niezbyt oszczędnym stylu lat 80., podpompowane jeszcze asymetrią i sztywnymi fałdami. Moda w tym sezonie nie boi się obfitości i nagości, które bardziej niż z wybiegami kojarzą się z rewią w Moulin Rouge, kostiumami z musicalu "Chicago" czy "Kabaretu" lub ze strojami uczestniczek Miss Exotic World w Las Vegas - dorocznego konkursu na najlepszą tancerkę burleski na świecie.

Akrobatki, mistrzynie woltyżerki, zaklinaczki węży, połykaczki mieczy, asystentki iluzjonistów, dziewczyny klauni i cyrkowe wodzirejki w męskich uniformach. Dolce & Gabbana, Thom Browne, Vivienne Westwood. Moda przygląda się cyrkowym kostiumom i pożycza od nich kroje, wzory i kolory. Ten cyrk jest etyczny, a jego numery - bezpieczne. Popularny wzór - biało-czerwone paski jak z lizaka z wesołego miasteczka i biało-czarne niczym spodnie klauna. Wysokie buty, kabaretki, błyszczący skaj. Jest wyraziście, trochę tandetnie, zabawnie i z dystansem, jakby prosto z nowojorskiej dzielnicy rozrywki na Coney Island czy ze słynnej trupy Cirque du Soleil.