Opis
Rodzina aloesów obejmuje około 400 gatunków i obejmuje drzewa, krzewy, byliny, a nawet liany. Ta wiecznie zielona roślina zawiera w swych mięsistych liściach, zakończonych drobnymi kolcami, żółtawy sok mleczny. Kwiaty czerwono-pomarańczowe, osadzone na kłosowatym pędzie. Aloes stosunkowo łatwo uprawia się w warunkach domowych, rozmnażając poprzez ukorzenianie młodych odrostów i części pędów. Aloes nie ma wygórowanych wymagań uprawowych, wymaga umiarkowanego podlewania i nie należy wystawiać go na zbytnią ekspozycję słoneczną.
Występowanie
Aloes pochodzi z Półwyspu Arabskiego, lecz doskonale przyjął się w Ameryce Południowej. U nas doskonale rośnie w doniczkach, chociaż rzadko kwitnie.
Surowiec
Do celów leczniczych wykorzystuje się sok z liści, z którego sporządza się syrop lub winko aloesowe. Liście aloesu zbiera się dopiero po dwóch latach.
W kuchni
W lecznictwie wykorzystuje się liście aloesu lub alonę, czyli zestalony sok, który zwiera antrazwiązki - aloinę, mikroelementy oraz biogenne stymulatory. Ma silne działanie przeczyszczające oraz bakteriobójcze i regenerujące. Stosuje się go także przy wrzodach, łuszczycy, chorobie gośćcowej, cukrzycy, chorobach oczu, a w stomatologii w leczeniu przyzębicy i zapaleniu dziąseł. Homeopaci leczą aloesem alergię.
Przepis
ALOESOWE WINKO NA WZMOCNIENIE
Do sporządzenia wykorzystuje się liście z rośliny co najmniej trzyletniej (wcześniej przez tydzień niepodlewanej). 3-4 liście rozdrobnić i zasypać 150 g cukru. Gdy puszcza sok, dodać równe objętości miodu i wina (około 500 g) i odstawić na 6 tygodni w ciemne i chłodne miejsce. Po przecedzeniu stosować w kuracji, która rozpoczyna się od 1 łyżeczki i stopniowo zwiększa do łyżki stołowej, przyjmując 2-3 razy dziennie. Po miesiącu kurację należy przerwać na 2 miesiące, a następnie powtórzyć. Na poprawę łaknienia i trawienia: 2-3 łyżeczki w ciągu dnia. Syrop, sporządzony z soku i dodatku cukru, pomaga w leczeniu anemii, 2-3 łyżeczki w ciągu dnia. Wskazane jest, aby w trakcie tej kuracji przyjmować dodatkowo preparat żelaza.
