Zetki wiedzą, że mają większe możliwości wyboru niż ich rodzice, którzy wchodzili na rynek pracy przy 20 proc. bezrobociu. Do tego wchodzą na rynek pracownika, a nie pracodawcy. Nic dziwnego, że skoro mogą, to próbują dostosować pracę do siebie. Na ich miejscu poprzednie pokolenia zrobiły to samo - mówi Wiktoria Nowak z fundacji OFF school.
Maluch, gdy mu się coś spodoba, to łapie i próbuje. Dostanie kostkę Rubika i od razu majstruje. Żadnego wahania, obawy, że nie podoła, żadnych kompleksów. A ty? Rozmowa z dr Ewą Woydyłło, psycholożką
Architektura powinna nas koić, wspierać dobrostan i regenerację, zamiast nas wkurzać, przytłaczać i dekoncentrować - mówi projektantka Małgorzata Malinowska.
- Możliwość załatwienia sprawy z człowiekiem stanie się luksusem. Rządy powinny dostrzec, że to jest przyszłość i tworzyć ramy, w których praca emocjonalna jest wynagradzana odpowiednio do wartości, jaką czerpią z niej firmy - mówi Rose Hackman, popularyzatorka koncepcji "pracy emocjonalnej".
Ci, którzy prokrastynują, nie mają uwewnętrznionego dorosłego wzorca radzenia sobie z konfrontacjami, czyli podejmowania wyzwania pomimo odczuwanego lęku. Rozmowa z Marcinem Matychem, lekarzem i psychoterapeutą znanym jako dr Nerwica
"Jak możemy się zmotywować do cięższej pracy?". "Co zrobić, żeby raz na zawsze pozbyć się nawyku prokrastynowania?" Takie myślenie kultywuje większość psychologów pracujących w biznesie. Problem w tym, że psychologia biznesu głównego nurtu to kolos na glinianych nogach.
Badania pokazują, że mózg może nie być w stanie efektywnie pracować przez osiem godzin. Czas jego pracy powinien wynosić około pięciu-sześciu godzin dziennie. Szczególnie jeśli mowa o powtarzalnej pracy umysłowej. Rozmowa z prof. Wojciechem Glacem, neurobiologiem
Dni liczone liczbą odhaczonych zadań na liście "do zrobienia". Jeśli odpoczynek, to tylko produktywny: nauka języków obcych, rozwijanie pasji, podróże. Dzisiaj najbardziej rewolucyjnym gestem jest po prostu poddanie się nudzie.
- Leń nie ma wyrzutów sumienia spowodowanych lenieniem się, a prokrastynator owszem. Ludzie, którzy mają ten problem, chcą zrobić to, co do nich należy, ale tego nie robią i jest im z tym źle, czują wewnętrzne rozdarcie - mówi dr hab. Marek Wypych, naukowiec z Pracowni Obrazowania Mózgu Instytutu Biologii Doświadczalnej im. M. Nenckiego PAN.
Copyright © Wyborcza sp. z o.o.
