Jadwiga Staniszkis urodziła się w Warszawie, rocznik 42. Studiowała na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego w Sekcji Socjologicznej. Po ukończeniu studiów w 1965 roku pracowała w Instytucie Socjologii UW. Jako asystentka wspólnie z profesorami oraz aktywnymi politycznie studentami, takimi jak Seweryn Blumsztajn, Teresa Bogucka czy Adam Michnik, organizowała polityczne życie na UW. Miało ono postać konspiracyjnych spotkań dyskusyjnych i seminariów. Jadwiga Staniszkis uczestniczyła w wydarzeniach marcowych w 1968 roku, za co została zwolniona z pracy na uniwersytecie i aresztowana na dwa miesiące.
Mimo to kontynuowała działalność naukową. Pracę doktorską obroniła, pracując jako nauczycielka w szkole pielęgniarskiej.
W sierpniu 1980 roku Jadwiga Staniszkis została zaproszona przez Międzyzakładowy Komitet Strajkowy w Gdańsku do udziału w negocjacjach ze stroną rządową. Po zawarciu Porozumień Sierpniowych i utworzeniu NSZZ „Solidarność” doradzała związkowcom. Po wprowadzeniu stanu wojennego wykładała we Wszechnicy Solidarności i publikowała w prasie podziemnej.
Jadwiga Staniszkis zajmuje się socjologią polityki, ekonomii i organizacji. Specjalizuje się w problemach transformacji politycznej, gospodarczej i społecznej w Polsce oraz Europie Środkowej i Wschodniej, teorii realnego socjalizmu i postkomunizmu, a także globalizacji.
Jadwiga Staniszkis została odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne osiągnięcia w pracy naukowej i dydaktycznej oraz w działalności organizacyjnej, a także Nagrodą Fundacji na rzecz Nauki Polskiej za badania nad procesem transformacji Polski i świata.
Wszystkie komentarze