Urodziła się w 1937 roku w Toruniu. W młodości studiowała na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Po skończeniu studiów pracowała jako nauczycielka, m.in. w VII Liceum Ogólnokształcącym im. Juliusza Słowackiego. W latach 70. współtworzyła półoficjalny ruch psychologii humanistycznej w Polsce.
Podczas pracy w PAN poznała Jadwigę Kaczyńską, matkę Lecha i Jarosława. Później Jarosław Kaczyński zwrócił się do niej z prośbą o pomoc we wprowadzeniu do ruchów opozycyjnych.
Od kwietnia 1978 roku była członkinią niezależnego stowarzyszenia Towarzystwo Kursów Naukowych, którego celem było przełamanie monopolu państwa w nauczaniu na poziomie uniwersyteckim. Współpracowała z Komitetem Obrony Robotników, a w 1981 roku została szefową podziemnego biuletynu Komitetu Oporu Społecznego – dwutygodnika „Kos”. W 1980 roku z Zespołem Ekspertów Oświaty „S” przygotowała dokument, który stał się podstawą do negocjowania reformy edukacji. Mówił on m.in. o odkłamaniu historii, prawie do tworzenia szkół i klas autorskich z własnym programem nauczania. Brała także udział w obradach podzespołu do spraw oświaty, szkolnictwa wyższego, nauki i postępu technicznego w ramach obrad Okrągłego Stołu.
W 1989 roku rozpoczęła prace nad założeniem I Społecznego Liceum Ogólnokształcącego „Bednarska” oraz XX Społecznego Gimnazjum w Warszawie przy ulicy Raszyńskiej.
21 września 2006 roku Krystyna Starczewska została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.