Jako uznany fotograf mody, publikujący w ''Vogue'u'', ''Elle'' i ''Harper's Bazaar'', stwierdziłeś pewnego dnia, że sesje z Cindy Crawford już cię nie ekscytują, i zacząłeś szukać piękna mniej oczywistego.

Wracałem kiedyś ze swojego studia w Nowym Jorku przy Park Avenue i zobaczyłem młodą kobietę czekającą na autobus. Była przecudną albinoską. Zastanawiałem się, ile razy przechodziłem obok niej, zanim naprawdę ją dostrzegłem. Zaprosiłem ją do studia. Weszła skurczona i nieśmiała. Nie była świadoma swojej atrakcyjności. Najpierw pomyślałem: ''Muszę być delikatny'', ale potem: ''Nie! Sfotografuję ją równie bezceremonialnie jak każdą inną modelkę''. Postawiłem jej lustro przed twarzą i powiedziałem: ''Zobacz, jaka jesteś niesamowita''.

Przeczytaj cały artykuł

Prezentujemy rozmowę z Joanną Sałygą, która ukazała się w Wysokich Obcasach

Ile lat miał twój syn, gdy zachorowałaś na raka?

Pięć. Usłyszałam od lekarzy, że przy tym typie nowotworu mam przed sobą pół roku życia.

Chciałaś to ukryć przed Jankiem?

Nie było takiej możliwości. Wiedziałam, że muszę pójść na operację, a zaraz po niej na cykl chemii. Nie sposób ukryć choroby przed dzieckiem, kiedy tygodniami leży się w łóżku, wymiotując. A poza tym nie chciałam kłamać, kombinować, wymyślać niestworzonych historii.

Czasami nie mówimy dziecku, bo chcemy je chronić.

Ale wtedy dziecko wyczuwa napięcie, które jest między dorosłymi. Słyszy strzępy rozmów, widzi strach. Kiedy jest odsunięte, nie wie, co jest powodem tego, że mama jest smutna, szeptem rozmawia o czymś z babcią; może się czuć winne, myśleć, że zrobiło coś złego

Przeczytaj cały artykuł

Mamo nie martw się, przyjdę na twój pogrzeb - powiedział pięcioletni syn Ewy, kiedy ta, wyjąc z bólu, leżała skulona pod drzwiami. Niezdarnie próbował zetrzeć z jej twarzy krew. Wtedy Ewa po raz drugi dojrzała do rozwodu. Nie dlatego, że jej mąż, prawnik z tytułem doktora, po raz kolejny złamał jej nos. Dlatego, że wreszcie zrozumiała, co widzi jej syn, usłyszała, co do niej mówi, zobaczyła, że znowu zaczął sikać w majtki

Przeczytaj cały artykuł

O dobrą, inspirującą śmieciową gazetkę jest w dzisiejszych czasach coraz trudniej. Lubię już tylko ''Przyślij przepis ''. Tylko tam jeszcze można przeczytać: ''To nasz ulubiony makaron. Bardzo lubimy go jeść''. Z Dorotą Masłowską rozmawia Katarzyna Surmiak-Domańska

Przeczytaj cały artykuł

Sama jako matka 30-latków słyszę często, że wychowaliśmy pokolenie hedonistów, ''solistów'', którzy nie chcą się wiązać, rezygnować z wolności, nastawionych na kasę konsumentów przyjemności, dla których związek z drugą osobą też ma być jedynie źródłem przyjemności, a jak nie, to cześć.

I trafia mnie szlag, bo ja widzę ludzi wykształconych, ambitnych, pracujących często po kilkanaście godzin dziennie, by móc realizować swoje plany, także te związane z rodziną.

Przeczytaj cały artykuł

Część ludzi mi kibicuje: Walcz o siebie, jesteś odważna. A część mówi: Srasz we własne gniazdo. Z Joanną Krysińską, autorką książki ''Homo corporaticus'', rozmawia Violetta Szostak

Przeczytaj cały artykuł

Na naszym Facebooku, pod tekstem "Od Redakcji: w obronie pokolenia 25-35-latków", rozgorzała dyskusja. "To moje BACHORY, które zostały narobione w młodym wieku będą pracować na emeryturę tych singli" - pisze Marta Smolińska. "Naprawdę? Wciąż tkwimy przy tym populistycznym argumencie?" - odpisuje Gosia Popiel

Przeczytaj cały artykuł

Grażyna sypie jak z rękawa anegdotami o ciechocińskich zalotach. - W sanatorium są zwykle takie proporcje, że jest 150 facetów i 30 bab. Dostaję swoją kartkę na stołówkę, podchodzę do stolika, a tam pięciu panów i ja. Myślałam, że mnie baby zabiją. Miałam od razu pięć propozycji na wieczór. Po kolacji pan z kwiatami, za chwilę drugi z różyczką. I zaraz trzeci. Wszyscy rozsiedli się w moim pokoju.

Przeczytaj cały artykuł

Gdy jadę autobusem do pracy z ludźmi, którzy mają twarze bez wyrazu, bo poddali się szarej rzeczywistości, bo każdy ich dzień wygląda tak samo, i muszą jechać, by zarobić na życie, to wiem, że nie chcę fundować takiego "autobusu" nowej istocie

Przeczytaj cały list

Najpierw poznałam Andy'ego, dopiero potem Kim Lee. Andy jest uroczy i piekielnie inteligentny, w końcu rzadko kto kończy szkołę średnią z drugą lokatą w mieście i chce studiować fizykę jądrową. Kim Lee jest szalona, zwariowana i bardzo kolorowa. Ma ponad trzysta sukienek, niezliczoną ilość butów, rękawiczek, kolczyków, peruk, pióropuszy i wachlarzy, które nie mieszczą się w normalnej szafie. Dlatego Kim Lee wynajmuje garderobę, aby je przechowywać. Stroje posegregowane są kolorami, buty wg wysokości szpilki. Kim Lee umie szyć i sama na siebie zarabia. Andy jest odpowiedzialny, zrównoważony i robi karierę. Kim biega z imprezy na imprezę - istna Królowa Nocy. Zanim wyjdzie, maluje się trzy godziny.

Znają się już dziesięć lat. Do twarzy im razem.

Zobacz wideoreportaż