Tadżyckie opowieści kuchenne
Tadżyckie opowieści kuchenne
Tadżykowie, w tym Yaghnobi, to sunnici, w kulturze których pozycja kobiety jest często dyskryminowana. Pamirczycy natomiast to Ismailici, którzy są uważani za postępowy nurt islamu. Często przez ten postęp nazywani są heretykami. Ich przywódcą jest liberalny i wykształcony na zachodzie, zamieszkały w Europie Aga Khan IV.
"Tutaj w Pamirze, kobiety są wolne, nie są jak u innych tylko do gotowania i sprzątania. Chodzą do szkoły, a potem idą na studia w Khorogu". Kobiety ismailickie, które można nazwać feministkami islamskimi, są wykształcone, część z nich pracuje. Ich pozycja w społeczeństwie jest równa pozycji mężczyzny.
Większość małżeństw w sunnickim Tadżykistanie jest zaaranżowana. Poligamia dozwolona jest do czterech żon. Młodzi zaręczają się w wieku 18 lat, a uroczystość weselna odbywa się z reguły dwa lata później - to czas na przygotowanie przyjęcia. W kulturze europejskiej, młodzi pracujący stają się bardzo szybko niezależni od rodziny. Młode pary żyją "na swoim?. W Tadżykistanie jest inaczej. Trudna sytuacja ekonomiczna zmusza ludzi do życia pod jednym dachem. Małżonkom przychodzi zamieszkać pod jednym dachem z całą rodziną.
Więzy miłosne między parami nie są tak istotne jak więzy rodzinne. Światy mężczyzn i kobiet są wyraźnie podzielone i odległe od siebie. Kobiety zajmują się domostwem i wychowaniem dzieci. Kuchnia jest światem kobiet. Mężczyźni, jeśli znajdzie się praca, pracują. Nigdy nie odmówią kieliszka wódki. Kiedy piją stają się surowi, jak otaczająca ich rzeczywistość.
Na zdjęciu: Pamirski dom, Dolina Bartanga
Tadżyckie opowieści kuchenne
Rodzina Saradedbeka. Od lewej, bratowa, jej najstarsza córka oraz Basma, jeszcze niezamężna. Dolina Bartanga
Tadżyckie opowieści kuchenne
Pamirska kuchnia z jedynym charakterystycznym oknem w dachu, Dolina Bartanga
Tadżyckie opowieści kuchenne
Pamirska kuchnia, Dolina Bartanga
Tadżyckie opowieści kuchenne
Przygotowywanie obiadu. Dolina Bartanga, Pamir
Tadżyckie opowieści kuchenne
Wyrabianie ciasta chlebowego, Roshovr, Dolina Bartanga, Pamir
Tadżyckie opowieści kuchenne
Dzieciństwo trwa tylko chwilę. Podzial ról jest wyraźny. Każdy ma wyznaczone zadanie, za które uczy się odpowiedzialności. Jedynie najmłodsi do 6-7 lat mogą się wymigać. Dolina Bartanga, Pamir
Tadżyckie opowieści kuchenne
Zohre jest pielęgniarką w wiosce Ajirkh, gdzie żyje ze swoim mężem i sześcioletnim synem. Rok po urodzeniu syna zdecydowała się wyjechać do Khorogu na studia. W trakcie jej trzyletnich nauki, polubiła miejski styl życia i chciała tam zostać, aby pracować w miejscowym szpitalu. Jej mąż jednak chciał wrócić do wioski w górach. Zapytała się, czy czasami sprzeczam się z bliskimi, powiedzialam, że tak. Spytałam o to samo...Dolina Bartanga, Pamir
Tadżyckie opowieści kuchenne
Yagnobska dziewczynka. Dolina Yagnoba
Tadżyckie opowieści kuchenne
Obiad: lekko podpleśnialy chleb z herbatą i przy odrobinie szczęścia śmietana z cukrem.
Dolina Yagnobska
Tadżyckie opowieści kuchenne
Większość małżeństw w Tadżykistanie jest zaaranżowana. Poligamia dozwolona jest do czterech żon. Młodzi zaręczają się w wieku 18 lat, a uroczystość weselna odbywa się z reguły dwa lata później, czas na przygotowanie przyjęcia. W kulturze europejskiej, młodzi pracujący stają się bardzo szybko niezależni od rodziny i młode pary żyją "na swoim". W Tadżykistanie jest inaczej. Trudna sytuacja ekonomiczna zmusza ludzi do życia pod jednym dachem. Wybrany czy wybrana przychodzi zatem żyć w gronie rodzinnym, wiec decyzja kto nowy ma zamieszkać pod wspólnym dachem jest też decyzją rodzinną.
Tadżyckie opowieści kuchenne
Ten mężczyzna jest bogaty, a jego wybranka jest jego drugą żoną.
Tadżyckie opowieści kuchenne
Podczas przyjęcia weselnego młoda para nie bawi się, gdyż ma pokazać swój smutek z powodu opuszczenia domu rodzinnego. Istarvashan
Tadżyckie opowieści kuchenne
Panna młoda. Istarvashan
Tadżyckie opowieści kuchenne
Rodzina, która jest podstawową i najważniejszą wartością społeczeństwa tadżyckiego jest w trakcie zmian. W celu utrzymania rodziny, rodzice są zmuszeni do wyjazdu do pracy w Rosji. Do domu wracają jedynie raz lub dwa razy do roku. Dziećmi opiekują się dziadkowie.
Jej mąż zmarł juz kilka lat temu, ale ona nadal za nim tęskni, "To był dobry chłop". Istarvashan
Tadżyckie opowieści kuchenne
Mąż Ainy pracuje w Polsce. Ona została w domu z trójką dzieci, ale chciałaby dołączyć do męża
z najmłodszym synem. Dwie starsze córki zostałyby pod opieką dziadków. Istarvashan
Tadżyckie opowieści kuchenne
Ta małą księżniczką opiekuje się babcia. Jej rodzice pracują w Rosji i do domu wracają jedynie raz lub dwa razy do roku. Dolina Bartanga. Pamir
Tadżyckie opowieści kuchenne
Ayna pochodzi z biednej rodziny i musi pracować. Ma 24 lat i nie jest jeszcze zamężna. Tutaj młodzi popierają się w wieku 20 lat, lecz jej ojciec nie ma wystarczająca pieniędzy, aby wydać ją za mąż. Ona jednak nie wydaje się być tym szczególnie zatroskana. Istarvashan
Tadżyckie opowieści kuchenne
W kuchni. Istarvashan
Tadżyckie opowieści kuchenne
" ... A twój mąż gdzie jest? Został w Uzbekistanie. Z niego nie był dobry chłop?" Tadżyccy cyganie. Istarvashan
Tadżyckie opowieści kuchenne
Autorką zdjęć i tekstu jest Karolina Samborska
Więcej prac z portfolio autorki na stronie www.karolinasamborska.com