W czasie wojny była harcerką Szarych Szeregów, za co została odznaczona Krzyżem Walecznych. Po wojnie skończyła medycynę na Akademii Medycznej w Gdańsku i do 1989 roku pracowała jako lekarka w wielu gdańskich placówkach. W 1980 roku wstąpiła do „Solidarności”, była obecna podczas strajku w Stoczni Gdańskiej. W 1989 roku wystartowała do Sejmu jako kandydatka Komitetu Obywatelskiego „Solidarności”.

Jej ojcem był Aleksander Krzyżanowski „Wilk”, legendarny dowódca Armii Krajowej na Wileńszczyźnie, który zmarł w więzieniu UB.

W ostatnim liście, który wysłała do swojej przyjaciółki, napisała: „Mnie się dawniej wydawało, że najważniejszą sprawą jest Polska, walka… a teraz widzę, że właściwie najważniejsza jest przyjaźń, rodzina i pamięć o sobie wzajemnie… Rodzina i przyjaciele są solą życia…”.